In 1973 kocht ik mijn eerste Grote Münsterlander. Een eigen hond te hebben was altijd al een grote wens geweest.
Tijdens mijn lagereschooltijd was ik al bevriend met een paar (straat) honden. Mijn favoriet was Lexi. Een langharige lichtbruine reu met een witte borst en pootjes. De andere was een wit kortharig teefje met bruine vlekjes, Beer(tje) genaamd. Na schooltijd zat Lexi al voor de schooldeur op mij te wachten. Dan gingen we bij de Achtersluispolder in Zaandam, richting de Vredefabriek en het Noordzeekanaal. We probeerden dan tijdens onze tochten, zo dicht mogelijk bij eenden te komen en d.m.v. een verrassingsaanval van de honden, een eend te vangen. Dat is nooit gelukt maar spannend was het wel! We waren helemaal op elkaar ingespeeld. Het gekke was dat alle honden in die tijd, gewoon op straat liepen. Dat kan ik me nu nauwelijks meer voorstellen. Als het donker begon te worden en het was etenstijd dan liep Lexi zelfstandig naar zijn eigen huis om te eten en te slapen.
Op een middag is Lexi door een Van Gent & Loos vrachtauto overreden. Ik werd er al snel bijgehaald. Met het insteken van de vrachtauto is hij met zijn achterlijf onder een wiel terecht gekomen. Hij leefde nog maar er kon niets meer voor hem worden gedaan. Mijn kinderhart brak ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten