Floris sloot deze SJP af met 88 punten en kreeg een beker (1e plaats) en de wisseltrofee (het Zwijn) mee.
Hoe vaak gebeurt het dat mensen die van ver komen, als
eerste er zijn. Het voorgaande lijkt zo onlogisch! Toch gebeurde het met mij op
die 20e augustus… Voor mij
een thuiswedstrijd, zo’n kwartier rijden. Dus kwam ik als laatste aan… Thuis
had ik Django en Floris (Cesar v. Dorka’s Plek) een half uurtje uitgelaten
voordat in richting de Crobsewaard reed. Dit is voor mij een bekend gebied
omdat ik er met Django jaren heb getraind. Toen ik op het terrein kwam zag ik
zoveel bruine honden dat mijn ogen naarstig op zoek gingen naar de zwart-witten!
Er bleken (gelukkig toch nog) 12 GM’s deel te nemen aan de proef. We waren
flink in de minderheid want zet dit maar af tegen de 48 Vizsla’s die hun beste
pootje voor gingen zetten. In mijn lijf kondigde met regelmaat de spanning aan.
Toch maar proberen om het koppie erbij te houden en mijn trainer op mijn
schouder zetten, hield ik mezelf voor.
De weersvoorspelling was gunstig; niet te warm, een lekker
windje en een kleine kans op regen. Dat lekkere windje werd later een stevige
bries, althans op open onbeschutte plekken.
Met groep 3 startte we met ‘apport te land’ en ‘apport uit
diep water’. De honden waren gelijk fris en met een 8 en een 10 gingen Floris
en ik naar ‘houden aangewezen plaats’. Samen met een jonge onrustige Viszla (14
maanden!) ging ik met een 10 naar ‘aangelijnd en los volgen’ en uitsturen,
komen op bevel’ Daar bleek Floris de grond lekker geurig te vinden. Geen wonder
want het was het schapenveldje van een boer. Dus het resultaat was een 9 en een
8 ivm ruiken aan de grond. ‘Markeer te land’ deed hij ondermaats. Niet vlot
pakken en onderweg een keer plassen. Tja, dan zit je snel op een 7. Het ‘apport
over diep water’ deed Floris naar behoren en werd met een 10 gewaardeerd.
Tussen de middag kwam mijn trainer Jules van Harssel langs
om te kijken hoever ik was gekomen. Ik kon weinig meer mededelen dan dat ik
‘niet ontevreden was’. Gezien mijn puntenlijst kon hij zich daarin vinden. Nu
nog het laatste B-onderdeel; het
‘verloren apport te land’ Een mooi goed uitgezette proef (echt vakwerk!) Als
voorjager zie je daar weinig tot niets van, dus alles wat de keurmeester heeft
gezien en waarop hij zijn punten baseert, is ter mededeling. Met een 9 was ik zeer
content omdat ik daarbij op 68 punten was gekomen en daarmee door kon gaan naar
de MAP-B’s. Nu was het ‘het moment’ gekomen om mijn vrouw Jitte te bellen om te
vragen deze kant op te komen fietsen. Daar doet ze normaal een half uur over…
Het terrein voor de ‘dirigeerproef te land’ lag langs de
Waal, waar ook de wind vandaan kwam en deze was al flink aangetrokken. Ik was
blij met dit terrein omdat het vrij vlak en overzichtelijk is en er daardoor
geen draaiwinden zijn. Er gingen 15 honden ‘op’ voor het begeerde A-diploma,
waaronder 4 GM’s! Ik was als 10e ingedeeld en voor mij waren er al 9
deelnemer niet door de proef gekomen. Jitte was nog niet gearriveerd…
Van Rini van Kuijk begreep ik dat hij de enige voorjager was
die zijn hond bij de stopplaats had gekregen. Dus vroeg ik aan Rini welke
‘lijn’ hij zijn hond had gegeven. Zijn aanpak leek mij ook een goede manier voor
Floris dus gaf ik Floris de richting waar hij moest uitkomen. Hij moest nu
schuim tegen de wind in en had een paar aanmoedigingen nodig om ‘los’ te komen van
de inzetplek. Hij liep daarna rechtstreeks naar het snijpunt van ‘richting’ en
‘hoogte’ en daar gaf ik mijn zitfluitsignaal. Bingo! Gelijk door naar de duif.
Toen ging hij iets te diep zodat ik nogmaals een richting moest aangeven. En nu
ging hij direct naar de duif alsof hij deze al rook of zag. Weer Bingo! Mijn
trainer Jules zij later: “Toen hij de duif oppakte zei een omstander dat hij nu
zou gaan plassen’ En zo geschiedde; Floris besprenkelde een kei die nabij de
duif lag en ik kreeg een 7 voor deze proef.
Uiteindelijk bleek Floris de enige hond die de duif had
binnengehaald! Inmiddels was Jitte ook toeschouwer van de proef. Er stond zo’n
harde wind dat ze een kwartier later met de fiets was aangekomen!
Op dat moment wist ik dat ik nog een 7 nodig had voor deelname
aan de A-mappen. Met een punt lager was deze dag toch een kleine tegenvaller
geworden. Maar voor de laatste proef, de ‘apport van verre loper over diep
water’ had ik veel vertrouwen in Floris. Dan is het over water sturen, het
commando ‘zoek sleep’ geven en verder afwachten wat er gaat gebeuren. Ook voor
keurmeester Jan Moerkens die bij de startplek aanwezig was, kan dan verder
niets meer dan gewoon afwachten wat gaat komen. Al spoedig hoorde ik via zijn
portofoon dat Floris de eend had. Niet veel later toonde hij zich met eend bij
het water en zwom mijn richting op. Perfect!
Bij de prijsuitreiking bleek dat dit onderdeel met een 10
was gewaardeerd! Toen kon mijn dag niet meer stuk. Het was heel fijn dat veel
mensen zo meelevend reageerden, echt hartverwarmend die positieve reacties. Thuis
gekomen hebben we er nog een borrel opgedronken om weer bij te komen van alle
opwinding. Het is toch niet gewoon om zo’n dag mee te maken. We mogen ‘het
Zwijn’ een jaartje in huis hebben en intussen heb ik Floris ingeschreven voor
de MAP in Rha.
Inmiddels is Voorst en Oploo achter de rug. In Voorst stonden we met 32 graden op de A-proef. Toen hij naar de Duif mocht, rook hij elders aantrekkelijke geuren en ja, dan is het snel over. In Oploo ging het mis op de markeerproef. Vanwege...weer die lekkere geuren. Hij is nog 3, dus daarin moet hij nog stabieler worden.