Powered By Blogger

woensdag 20 december 2017

Bevers in Bommel!

Binnen een straal van 700 meter van mijn huis zijn Beversporen aangetroffen. Ik dacht dat ik in een stad woonde waar je geen Bevers (Castor Fiber) zou verwachten. Maar nee, de realiteit is anders! Na de Vos is nu ook Bever een inwoner van Bommel. Een deskundige melde in de plaatselijke krant dat het mogelijk een Bever is geweest op doorreis. Zelf vind ik het een prettige gedachte dat dieren hier weer kunnen gedijen. Dat was zo'n 20 jaar geleden wel anders. Voor die periode werd de Waal gebruikt als vuilnisplek voor de meest uiteenlopende bedrijven. Het was een grote riool waar dieren zich niet thuis voelde en aan de vervuiling dood gingen. Dat is nu gelukkig anders. Zo zijn er naast de Zalm weer Aalscholvers, Zoetwaterkrabben en Mosselen, meerdere soorten Reigers, IJsvogels en nu ook de Bever. Super! Wat kunnen we in de nabije toekomst nog meer verwachten? Ik hoop op de Otter. Een prachtdier. Sierlijk, snel, behendig en sociaal. Hebben we nodig in Nederland. Op de Hoge Veluwe zou de Wolf ook niet misstaan. Voorlopig ben ik tevreden met de Bever, al zijn de beheerders van de dijken daar niet zo blij mee. Kort na de ontdekking van deze Bever(s) zijn er nabij de knaagplek vele bomen gerooid. Ik zeg: "geef ze een mooie plek om te gedijen!".



Natuurlijk gingen we als meelevend comité de knaagplek in ogenschouw nemen. Volgens Floris scheelt het veel kapwerk voor de beheerder... 

dinsdag 24 oktober 2017

Beer Back in Bommel

Het is altijd weer een feestje als Beertje in Bommel is. Ze is n.l. gek op onze honden. Daarnaast is ze ook heel creatief en dit keer werd uit klei een vader en zoon Stegosaurus geboetseerd. 

 Dit is zoonlief Stegosaurus
 Nog even op de foto bij het afscheid.
Zoonlief met zijn vader genietend in het groen.

woensdag 11 oktober 2017

Gewijde grond op de Hondsrug

We waren in het weekend van 6, 7 en 8 oktober 2017 in Schoonoord (20 km van Emmen. Daar waren we te gast op het terrein van Rijmaran. Dat is bij het Slenerbos en het bleek daar een oud bewoond gebied te zijn. Op zaterdagmorgen lied ik de honden uit en ging het bos in. Op een gegeven moment doemde daar een hunebed op. Dat is best wel een ervaring als je daar in alle stilte in de ochtendnevel in oog komt te staan met zo'n oud monument. De hunebedden in Drenthe werden zo'n 5000 jaar geleden bebouwd en zijn de oudste monumenten in Nederland. In Drenthe staan er maar liefst 52 stuks. Binnen een straal van 30 kilometer vind je ze allemaal. Ze zijn gebouwd door het Trechterbekervolk, van zwerfkeien die in de IJstijd naar Drenthe zijn meegevoerd. De meeste hunebedden staan in het Hondsruggebied. Genoemde hunebed bleek nr. D49 te zijn en is ook bekend onder de naam: De Papeloze kerk. 

We waren daar niet voor de monumenten maar voor de jachthondentraining van mijn trainingsgroepje en de overige groepjes. Bij elkaar 24 mensen en 18 honden. 24 mensen die dol op hun hond zijn en er zin in hebben een fijn weekend te vieren met ontspanning en humor en ook met leuke jachtoefeningen. Het is dan dolle pret als er na het eten een quiz word gedaan in de grote tent. Een quiz over de jacht en onze honden. Maar dan één met onverwachte wendingen en uitkomsten. Dan gaan er veel mensen aan het einde van de avond met zere lachspieren naar hun bed.

Overdag zijn we weer in het bos te vinden en zijn we weer even serieus met de jachtproeven bezig. Voor Jitte en mij bekend het een leuk weekend samen met fijne mensen en leuke activiteiten.

Ik had mijn gitaar meegenomen om, als daar hét moment voor was, de groep te laten zingen op bekende popliedjes. Maar op de eerste kennismaking op vrijdagavond ging er iets goed mis. Een haakje wat aan de riem van Floris zat ging in mijn vingertopje van de linkermiddelvinger en door de trekkracht trok het haakje er een scheur in. E.e.a. was een reden om naar het ziekenhuis te Emmen te gaan. Daar is het gehecht en kreeg ik een tetanuskuur (2 injecties en later thuis nog eens 2) 
 Lastig om zo gitaar te spelen.... 

Inmiddels een ventielslangetje om de haak gedaan.
 In de Papeloze kerk kan je best wel een dummy verstoppen...
 Floris! Naar rechts!
 De 'wachtkamer'
 Even kijken of we de proef kunnen volgen...
 Django met een 'verse' dummy!
 Soms lang wachten....maar dat kan ook met plezier!
 Gevonden....in de restanten van landbouwgrond uit het IJzerentijdperk.
 Héél voorzichtig het sneetje brood naar de baas brengen....
Een sneetje ongeschonden brengen is best heel knap! Dat lukte maar 3 honden (van de 18)
 Baasje tevreden!
Dat zijn de toeschouwers ook!

dinsdag 25 juli 2017

Vakantie Oostenrijk

Drie weken met vakantie en dit jaar naar Oostenrijk. Froukje en Ian wonen nu 15 km van Zell am See in een klein dorpje. Twee van de vier huizen die ze bouwen zijn klaar en dat betekent dat om hun huis nog veel bouwbedrijvigheid is. Wij zijn zelf neergestreken zo'n 30 km van Zell am See op een camping in Hollersbach. Daarvoor hebben we nog even in Mittersill gestaan. Ja, dan zit je aan het Nationalpark Hohe Teuern. In dat park hebben we mooie uitstapjes kunnen maken. Die wandelingen waren op het lijf geschreven van Django en Floris. Zelf het koude water hielt ze niet tegen om zich te laten afkoelen in meertjes en beekjes.
De tochten naar de Weißsee en de langste waterval van Europa bij Krimm waren echt hoogtepunten. Ook de wandeling naar de Hintersee is een aanrader. Toen we na de koffie met Agfelkuchen weer aan onze terugtocht begonnen, kwamen we langs een verharde weg waarop een auto stil bleef staan en de bestuurder onze richting op keek. Ze draaiden hun ramen open en toen zag ik een reuenkop van een Grote Münsterlander. Django en Floris kwamen gelijk in actie en gingen er op af. We spraken wat met de inzittende en toen ze weer doorreden nam mijn honden een sprint achter de auto aan. Na zo'n 100 meter stopte de auto weer en mijn honden stonden tegen de auto op om contact te maken. Ik heb ze toen moeten aanlijnen waardoor de auto weer door kon gaan.
En natuurlijk de bezoekje aan Anna en Dara waren feestjes! Jitte is met ze mee gegaan naar hun laatste schooldag van de Kindergarten. 


 Wat een leuk weerzien, maar nu in Oostenrijk!
 Op de achtergrond de Hintersee
 Op 2000 m. bij de Weißsee. 



Als het maar koud is...
Het plaatje spreekt voor zich...

maandag 5 juni 2017

Terug in Quadenoord

Met Pinksteren kamperen doe ik de honden veel plezier mee. En niet alleen de honden. Als Aoife en Beer erbij zijn is het helemaal feest voor de honden en ook voor ons! Het was droog, zonnig en nog warm ook. Even bijtanken door uit de dagelijkse beslommeringen te stappen en schone lucht in te ademen en met de familie bij te kletsen.

 Django en Floris komen niets tekort!

Wij trouwens ook niet!

Afkoelen in de Waal

Eigenlijk gebeurd het afkoelen het gehele jaar door. Maar met mooi weer is het toch weer iets extra's. Even het water in, dan weer eruit om sporen van konijnen te zoeken, en ook even controleren of de 'baas' er nog is... Het is gewoon heerlijk toeven aan de waterkant en er 'moet' helemaal niets.


dinsdag 9 mei 2017

SOS! Hond in de Kil achtergebleven!

De ochtend na mijn verjaardagsfeestje kreeg ik een WhatsAppje van vriendin Jeannette dat er een jonge hond in de grienden van de Hurnse Kil was achtergebleven. Nu moest ik de honden toch nog uitlaten en met mijn zoon, dochter en vriend liepen we gelijk die kant op. Toen we nabij de Kil kwamen kreeg ik een telefoontje van Jeannette die haar locatie doorgaf. Bij haar aangekomen zagen we dat het hoge water van de rivier in de Kil overliep waardoor het water in de Kil aan het stijgen was. Jeannette gaf de locatie aan waar het hondje het laatst was gezien. En dat was een plek van dichte begroeiing én al met water. We hoorde in de verte een blaffende hond. Het was een 'gewone neutrale blaf'. Het zou van een andere hond kunnen zijn hoewel je daar niet voor je plezier zou gaan lopen. Ik heb mijn honden het gebied ingestuurd en ze kwamen na 10 minuten weer terug zonder enige aanwijzing. Een kwartier later hoorde we een blaf van een hond in nood! We konden ook aardig inschatten waar de blaf vandaan kwam. De afstand werd door ons ingeschat met zo'n 200 a 250 meter. We stonden nu al aan de waterlijn van het stijgende water. Jeannette had haar besluit genomen: ze moest daar naar toe. Ook mijn dochter Elke besloot met haar mee te gaan het water in. We hebben ze nog nagekeken en snel waren ze al tot kniehoogte in het water en ze gingen verder de grienden in. Toen we uit het gebied liepen kwamen we de eigenaar Pink tegen en ook zij ging het tweetal achterna. Een half uur later werd ik gebeld door Elke. Ze zei:"we hebben hem gevonden. Hij was totaal ontredderd en trilde van de kou omdat hij zo lang in het water verbleef en niet weg kon komen". Gelukkig, de reddingsactie was gelukt! Later kreeg ik haar foto's toegestuurd! Hulde aan de dappere vrouwen!
 Gevonden en gered. Weer veilig bij haar baasje!
 Een mooi moment om stil bij te staan!
Nu terug naar droger gebied.


Ik wil ook spelen met LEGO

Je bent hond óf je bent het niet. Als Aoife met de LEGO speelt kan Floris niets anders doen dan toekijken. Het is niet anders. Wel is het mooi om te zien wat Aoife al zo maakt!

Tja Floris, het is niet anders!

Dan maar een wandeling over de Wallen! Daar weet ik wel de weg...
Beer in Bommel betekent lekker wandelen...

After de party

Als je een feestje heb gegeven, blijft er vaak wat lekkers over. Dit keer was het een heuse appeltaart van de warme bakker! En als je dan al een paar uur heb getraind en ook nog op een zonnetje wordt getrakteerd, heb je een sublieme koffiepause!
 vlnr: Floris, William, Jules, Hans met Ruby

Hans heeft met Ruby afscheid genomen van ons groepje en we zullen hun de komende maanden niet zien. Hans is n.l. naar warmere oorden vertrokken om daar zeeën te bedwingen. Ruby is inmiddels al een aardige zeehond geworden en heeft daar ook zijn eetgewoonte op aangepast. Trainen gaat nu met de Franse slag en als ze weer bij ons groepje aansluiten dan heeft Ruby i.i.g. een commando erbij geleerd n.l. 'zoek stokbrood!'
Ruby met een 'vers' Frans stokbrood ipv een echt Hollandse dummy!

Even lekker zwoel in het Zoelense bos

We brachten een bezoekje in Buren. Een vriendin had daar haar expositie met nog meer kunstenaars. Dan ga ik altijd even googelen om te zien of er nog mooie losloopgebieden in de buurt zijn. In Zoelen vond ik er één, en wel een hele mooie: het Zoelense bos, incl. met een heus kasteel!
Je kan daar een aardige wandeling maken, d.w.z. een rondje van ca. één uur. En dan kom je vanuit het bos in oog met een kasteel. Een hele mooie plek. Hondjes weer tevreden en.....de baasjes ook!

 Het kasteel van Zoelen; een welkom rustmoment

woensdag 22 maart 2017

Een tableautje op een zaterdagmorgen

Floris en ik waren uitgenodigd voor schadebestrijding door koeten. Heel leuk om mee te maken. We kwamen al in het donker aan. Het plan was al getrokken en werd aan alle deelnemers uitgelegd. Daarna gingen we de posities innemen om verdere instructies te krijgen. De koeten werden heel rustig naar een bepaalde plek gedreven. Maar dan slaat toch de paniek toe bij de koeten en slaat het rustig zwemmen of scharrelen aan de waterkant om in massaal wegvliegen over het riviertje 'de Linge'. Dan wordt er overal geknald en dat is best heftig. Als het daarna even stil is worden de honden ingezet om de koeten binnen te brengen. Voor Floris was het best heftig dat achter hem werd geschoten en dat het hagel zo'n 10 meter naast hem in het water terecht kwam. Nee, later de kantjes 'afwerken' was meer op zijn lijf geschreven en zo heeft hij zich toch nuttig gemaakt. Een hele ervaring.


Zogenaamd 'even bramen zoeken'

We hadden een dagje Dymo op bezoek en dat was een feestje. Vader Django met twee van zijn zonen. Dat gingen we vieren met een flinke wandeling langs de Waal. Maar ja, drie GM-neuzen ontgaat niet veel. Elke bramenbosje werd goed geïnspecteerd. En na het verlaten van het bramenbosje werd hieraan het predicaat 'konijnenvrij' toegekend.




Op naar het volgende bosje! Vlnr: Dymo, Floris en Django

 Deze is konijnenvrij verklaard!
De hele omgeving wordt meegenomen in de inspectie!

zaterdag 25 februari 2017

Berichtje van Aoife

Floris en Django

Floris en Django zijn de honden van mijn opa Nico.
Ik speel graag met Floris en Django, ze zijn heel lief.
Soms ga ik ook mee wandelen dat is heel leuk, laatst gingen de honden heel raar achter een eend zwemmen, dat was heel grappig, want de eend was veel sneller.
Soms gaan we ze ook trainen en dan mag ik meehelpen. We trainen dan voor wedstrijden. Django is internationaal kampioen hij is heel goed en Floris die is nu aan het trainen om nog beter dan zijn vader Django te worden. Hij is ook heel goed en ze hebben al heel veel bekers gewonnen.
De honden luisteren best wel goed maar soms……………. zitten ze met hun gedachten heel ergens anders.
Als ik uit school kom en ze zien mij, dan gaan ze heel druk doen en Floris wil dan altijd met het botje spelen en dat vind ik heel leuk.
En ik heb het gevoel dat Django een beetje verliefd op mij is, want als ik hem even kom aaien, gaat hij mij de hele tijd likken.

Ik hou heel erg van ze, ze zijn heel lief voor mij. 



donderdag 23 februari 2017

Sleetje rijden

Meer honden doen het. Hoewel je het niet zo vaak ziet. Django en Floris vinden het heerlijk. Zo wie zo het feit dat er sneeuw ligt is al een hele belevenis en geeft veel opwinding. Dus kon ik mooi een filmpje maken van het glijden over de sneeuw, roets... zo de dijk af. Floris geeft een demonstratie...







Ja, echte provinciale sneeuwpret. Anders is het in Amsterdam. Met kleindochter Beer even de honden uitlaten in het Vondelpark. Bewolkt en somber weer. Maar in het Vondelpark is het gewoon druk van de mensen die een frisse wandeling willen maken, die de kinderen of hun huisdieren uitlaten. Beer wilde per se een sneeuwpop maken dus hebben we een stukje park opgezocht waar nog weinig was gelopen. 

Al na een kwartier hadden we een lief popje gerold die het daglicht kon aanschouwen.


Allemaal heel vredig maar af en toe zie je hier sneeuwsculpturen die je in de provincie niet zo gauw tegen komt.



Een koude fallussymbool was op de terugweg flink beschadigd en Beer heeft eigenhandig deze weer in volle glorie hersteld! 

dinsdag 17 januari 2017

We gaan beginnen.......!

Ja, het nieuwe seizoen is begonnen. We gaan weer aan de bak. 16 Januari was het zover.

De eerste training heb ik moeten missen vanwege de Floris ziek werd. Hij ging overgeven, dronk niet meer en werd erg sloom. Dat werd steeds maar erger dus hebben we snel een bezoek aan de dierenarts gebracht. Daar kreeg hij een spuitje tegen het overgeven omdat hij al aan het uitdrogen was. Overgeven ging toen over maar nog steeds niet drinken. Met spuitjes heb ik twee dagen water in zijn bek gebracht. Daarna begon hij zelf weer te drinken, werd meer levendig en ging daarna ook weer eten. Toen was Django aan de beurt. Die bleef gelukkig wel drinken en werd ook niet zo sloom. Dat duurde ook drie dagen en daarna weer voorzichtig eten.

Maar goed, op 16 januari was Floris weer het heertje. Had zin om mee te gaan en deed weer zijn uiterste best. Ons trainingsgroepje is behoorlijk uitgedund. Cees met Thirza komen voorlopig niet omdat Thirza herstellende is van een gebroken poot. Die heeft ze opgelopen tijdens de jacht. Bij het ophalen van een fazant sprong ze tegen een beschoeiing. Ze heeft daarna de fazant nog binnen gebracht!!!

Marjet met haar honden komt niet vanwege het trainen van haar overige honden. 

Afgelopen maandag met 4 mannen en 3 honden toch de kou trotseren en het bos in.

Na afloop smaakt de warme koffie uitstekend en dit keer had William zelfs voor Bossche bollen gezorgd! Hulde!


 Jules houdt hier het overzicht
 Hans geeft Ruby een 'lijn' 
Floris krijgt een 'lijn' voor een 'verloren zoek' 

 Daarna geduld wat Floris gaat doen...
 
Super William! Hier maakt je vrienden mee. Even de kou vergetern


Dé combinatie: warme koffie met Bossche bollen! 


Jules en William weten hier wel raad mee! Jarenlange ervaring loont zich uit!