SOS! Hond in de Kil achtergebleven!

De ochtend na mijn verjaardagsfeestje kreeg ik een WhatsAppje van vriendin Jeannette dat er een jonge hond in de grienden van de Hurnse Kil was achtergebleven. Nu moest ik de honden toch nog uitlaten en met mijn zoon, dochter en vriend liepen we gelijk die kant op. Toen we nabij de Kil kwamen kreeg ik een telefoontje van Jeannette die haar locatie doorgaf. Bij haar aangekomen zagen we dat het hoge water van de rivier in de Kil overliep waardoor het water in de Kil aan het stijgen was. Jeannette gaf de locatie aan waar het hondje het laatst was gezien. En dat was een plek van dichte begroeiing én al met water. We hoorde in de verte een blaffende hond. Het was een 'gewone neutrale blaf'. Het zou van een andere hond kunnen zijn hoewel je daar niet voor je plezier zou gaan lopen. Ik heb mijn honden het gebied ingestuurd en ze kwamen na 10 minuten weer terug zonder enige aanwijzing. Een kwartier later hoorde we een blaf van een hond in nood! We konden ook aardig inschatten waar de blaf vandaan kwam. De afstand werd door ons ingeschat met zo'n 200 a 250 meter. We stonden nu al aan de waterlijn van het stijgende water. Jeannette had haar besluit genomen: ze moest daar naar toe. Ook mijn dochter Elke besloot met haar mee te gaan het water in. We hebben ze nog nagekeken en snel waren ze al tot kniehoogte in het water en ze gingen verder de grienden in. Toen we uit het gebied liepen kwamen we de eigenaar Pink tegen en ook zij ging het tweetal achterna. Een half uur later werd ik gebeld door Elke. Ze zei:"we hebben hem gevonden. Hij was totaal ontredderd en trilde van de kou omdat hij zo lang in het water verbleef en niet weg kon komen". Gelukkig, de reddingsactie was gelukt! Later kreeg ik haar foto's toegestuurd! Hulde aan de dappere vrouwen!

 Gevonden en gered. Weer veilig bij haar baasje!

 Een mooi moment om stil bij te staan!

Nu terug naar droger gebied.