Django en Floris: Terug in het Pinzgauwer tal

Ook dit jaar togen we naar Oostenrijk. We hadden een tussenstop in Duitsland bedacht anders dat we waren gewend. Dat pakte goed uit want deze camping lag ver over de helft van de totale route. De volgende dag hadden we dus een makkie en dat is ook wel nodig omdat in Oostenrijk de wegen veel meer slingeren en vaak geen snelwegen zijn. De route is wel heel mooi en afwisselend. Ook hier was het net als in Nederland en de rest van West-Europa gewoon warm maar toch net iets aangenamer. Misschien vanwege de bergen en dus minder uren zon? Floris had last van zijn rechter poot dus lange wandelingen zaten er dit keer niet in. Was met die warmte ook niet heel erg. We zochten het gewoon wat dichterbij en we waren vaak in het bos vlakbij de camping in Mittersill. De weken zijn weer voorbij gevlogen. We gingen regelmatig op bezoek bij familie in Lengdorf die ook een hond hebben. De Oostenrijkers houden hun hond vaak angstvallig aan de lijn, ook in het bos. Ze benaderen honden vaak ook heel voorzichtig. Naast de camping woont een Australian Shepherd teef en die was binnen de kortste tijd dikke vrienden met Django en Floris.

Op de achtergrond de hoogste berg van Oostenrijk: de piramidevormige Großglockner met zijn 3798 meter.

Een doorkijkje van het Pinzgauer tal. Een mooi breed dal waar ook een smalspoor ligt van Zell am See over Mittersill tot aan Krimml. Hier staan we bij Mittersill.

Een uitkijkje over Mittersill. De honden zochten even de schaduw op.

Ja, en mocht je in de buurt zijn van Nedersill dan kan je je dorst lessen en honger stillen bij restaurant Backerhof! Ze maken daar de lekkerste pizza van heel het Pinzgauwer dal. Een aanrader! Gezelligheid is hier uitgevonden!

Een uitzicht op Lengdorf. In de winter skigebied en in de zomer wandelgebied. Door het dal is trouwens goed te fietsen langs de beek. En je kan je fiets ook meenemen in het treintje van de Pinzgauwer localbahn. En dan weer terug met de fiets.