Powered By Blogger

donderdag 23 mei 2019

We zijn de winter door...

Gelukkig kunnen we de winter nu achter ons laten. We hebben trouwens wel kunnen genieten van deze winter. Met Floris ben ik op de maandag blijven trainen met mijn trainingsgroepje. Op 23 maart hebben we nog een Koppelwedstrijd gedaan in Heerle (bij de Bolusberg) Dat deden we met Jules van Hassel met zijn Flatcoated retriever Yalla. We hadden ons voorgenomen dat we ontspannen de wedstrijd in zouden gaan omdat er niets voor ons op het spel stond. Aan de andere kant wil je toch zo veel mogelijk apporten binnen halen. Floris werd op de meeste apporten ingezet en bracht er 1 niet binnen. De reden? Het was een Muskusrat en daarmee hij nog nooit geoefend. Hij is op de proef er wel een paar naar gedirigeerd maar hij nam hem niet in zijn bek. Toen ik dat tegen de keurmeester vertelde zei hij: "probeer het maar met deze Muskusrat". Toen ik deze van me afwierp en Floris het apportcommando gaf, deed hij het wel en bracht de rat netjes binnen. 
Uiteindelijk eindigde we op een plaats in de middenmoot en het belangrijkste was dat de honden het erg goed hadden gedaan en wij hadden een leuke dag.

Django heeft de ziekte van Cushing wat voor hem betekent dat hij veel drinkt. Daarnaast is hij vraatzuchtig geworden. Steelt nu bv een koekje van de tafel of iets eetbaars van het aanrecht. Het is even oppassen geblazen met Django in de keuken en ook tijdens de wandelingen zoek hij naar iets eetbaars. Voorts is hij vaak onrustig en hijgt bij het uitlaten. Hij is wel goed mobiel en kan je zien dat zijn hart het nog prima doet. Door zijn doofheid houdt hij ons goed in de gaten en dat maakt het ook wel weer hanteerbaar. Ik kan veel met handgebaren doen en gelukkig ook op afstand. 
Hij heeft een aantal onderzoeken gehad toen vermoed werd dat hij die ziekte had. Dit had ten doel om na te gaan waarvan het vandaan komt. Dat hebben ze niet kunnen vastgestellen en had ik die onderzoeken net zo goed ook niet kunnen doen. Omdat Django al behoorlijk op leeftijd is (ruim 12 jaar), krijgt hij hiervoor niet de peperdure medicijnen maar houd ik hem wel goed in de gaten. Hij zal er wel een keer aan overlijden maar zover is het nog niet en draait hij gewoon nog met het de uitlatingsrondjes mee. 
 Op mijn leeftijd heb ik wel mijn rust nodig...zeker na het tennissen..

 Binnen 1 km van ons huis komen we al de sporen van bevers tegen. Even een inspectie..
 Wie komt daaraan gelopen???
 Dit is mijn privĂ©huis. Wel even bellen als je langs wilt komen..
Ze zeggen vaak dat we niet 'sporen'. Niets van waar!!