We kwamen 13:15 uur aan in Baarland en we waren de laatste van de groep eigenaren. Die zaten inmidddels uitgebreid aan de koffie en er werd al naar ons uitgekeken. Het zag er erg gezellig uit; de nieuwe baasjes samen om de salontafel in de woonkamer bij fokker Matty en haar man Levien. We werden gelijk onthaald met koffie, erwtensoep en broodjes. Er was genoeg stof om over te praten en dat ging natuurlijk grotendeels over onze hondjes! Jammer dat de baasjes van Cooper en Wubbe er niet bij waren.
De honden hadden we (voor ons gemak) in de auto achtergelaten en allen konden bijna niet wachten om alle honden te ontmoeten. Matty had bedacht om naar het Veerse Meer te rijden en daar op een veilige plek ze eerst te laten rennen. Dat bleek een toeristische rit te zijn van een kleine half uur door het wijde Zeeuwse land. Op de parkeerplaats aldaar was het een grote drukte met opgewonden baasjes en dito honden. Nog even een paar honderd meter naar de oever lopen en dan…los! Heel veel ingehouden energie kreeg opeens de ruimte. Maar ook de neuzen kregen de ruimte. Er werd gerend en ook kennis gemaakt. Floris ging maar bij elke kennismaking gelijk op zijn rug liggen zodat er geen gevaar te geduchte was. Django ging al snel een confrontatie aan met Frits maar was gelukkig snel te blokkeren. Toen Django weer contact met Floris had, gingen beide de ruimte in, hun neus achterna. De aanwezige groenstroken en bosjes werden door het koppel zorgvuldig uitgekamd. Enkele zoon wilde nog wel een stukje met ze oplopen maar zag al gauw in dat ze heel ver gingen.
Matty had ook nog een paar proeven in petto waaronder ‘markeren’ en ‘apport uit ondiep water’; de uitvoering daarvan zag er veel belovend uit. Ze zijn nog jong en speels, maar ook erg gedreven!
Op de terugweg langs de waterkant moesten Django en Floris nog even bij de ganzen in het Veerse Meer ‘langs’. Een buitenstaander zou hebben gedacht dat er zeehonden bezig waren, zo zag het plaatje eruit met die twee zwarte koppen boven het grote water uit. Dus maar een keer fluiten om ze terug te halen.
De honden hadden na het uitstapje flink stoom uitgeblazen en waren nu veel rustiger. Nog even met zijn allen naar een café om warm te worden en nog wat ervaringen en gegevens uit te wisselen. Daarna gingen we allemaal weer aan de terugreis beginnen en we waren er allemaal over eens dat de zonen en dochter er prachtig uitzien.
Bedankt Matty en Levien voor jullie gastvrijheid! Jitte en ik hebben écht genoten van de honden!
Hieronder een impressie bij de parkeerplaats bij het Veerse Meer en daarna de wandeling naar het Meer.
Vrommes is ook nieuwsgierig naar haar zoon Certan.
Cayla is helemaal klaar om 'los' te gaan.....
